KAZANIE – II NIEDZIELA ADWENTU - 05-GRUDZIEŃ-2021 – ROK-C

Trwamy w okresie Adwentu, czasie, który ma nas bezpośrednio przygotować na święta Bożego Narodzenia. Jednak Adwent jest podzielony na dwie części: pierwsza to oczekiwanie na przyjście Jezusa powtórnie przy końcu czasów – i to są pierwsze dwie niedziele Adwentu. Druga część, czyli trzecia i czwarta niedziela, to oczekiwanie na przyjście Jezusa na świat.

Teraz trwamy w II Niedzieli Adwentu, czyli mówimy o tym, że człowiek oczekuje przyjścia Jezusa ponownie, i to przyjście wiąże się z końcem świata.

Prorok Izajasz mówi o tym w I czytaniu. Mówi o sądzie: Nie będzie sądził z pozorów ni wyrokował według pogłosek; raczej rozsądzi biednych sprawiedliwie

i pokornym w kraju wyda słuszny wyrok. Rózgą swoich ust uderzy gwałtownika, tchnieniem swoich warg śmierci bezbożnego.

Wówczas nastanie piękny czas, czas szczęścia, radości bez końca, bez bólu i cierpienia.

Można to porównać z czasem, który kiedyś związany był z rajem: Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem, pantera z koźlęciem razem leżeć będą, cielę i lew paść się będą społem i mały chłopiec będzie je poganiał. Krowa i niedźwiedzica przestawać będą przyjaźnie, młode ich razem będą leżały.

Lew też jak wół będzie jadał słomę. Niemowlę igrać będzie na norze kobry, dziecko włoży swą rękę do kryjówki żmii. Tam dopiero będzie pięknie i szczęśliwie, bo ludzie zła czynić nie będą ani zgubnie działać.

Adwent przybrał tu znamiona oczekiwania na Jezusa, związane z końcem świata. Na razie nie mówimy jeszcze o Bożym Narodzeniu.

Teraz mówimy o końcu świata, sądzie i zapłacie za swoje życie.

Był pewien człowiek, prorok, który nazywał się Janem Chrzcicielem.

On chrzcił ludzi, lecz nie był to chrzest jaki myśmy przyjęli.

Chrzest Jana Chrzciciela był chrztem nawrócenia, wyznania grzechów i zmiany swojego życia. Ludzie przychodzili do niego a on ich chrzcił, czyli wzywał do nawrócenia, kiedy oni wyznawali swoje grzechy, przepraszali Boga za nie i obiecywali poprawę. Bowiem Jan Chrzciciel mówił, że na spotkanie z Jezusem trzeba być przygotowanym.

=2=

Serce trzeba oczyścić z grzechu a nie gapić się i udawać pobożnego i wierzącego: Już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde, więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone.

Jan mówił, że sędzią będzie sam Jezus: który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów.

On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym.

I tak będzie z każdym z nas. Jan Chrzciciel wołał donośnie:

Wydajcie więc godny owoc nawrócenia – a chciałoby się dopowiedzieć –

a nie udajecie wierzących, zabiegacie o różne sprawy a sami nie chcecie się przemienić.

Łatwiej wam jest mięso przerobić na kotlet, który staje się dla was symbolem święta, niż serca oczyścić z grzechów, aby czasami się nie zmienić na lepsze:

nie myślcie, że możecie sobie mówić:

„Abrahama mamy za ojca”, bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi.

Jan Chrzciciel wołał:

Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego.

Te słowa mówią

o przygotowaniu się na przyjście Jezusa.